YENİŞEHİRLİ AVNİ

Dîvan şâiri. Bugün Yunanistan’da bulunan Yenişehir’de doğdu. Asıl adı Hüseyin’dir. Özel öğrenim gördü. Kâtiplik, mahkeme üyeliği yaptı. İstanbul’da öldü. Eyüp Bahariye Dergâhı Mezarlığı’na gömüldü.
Türk edebiyatının Batt’ya açıldığı dönemde, XIX’uncu Avnî Yenişehirli asırda, Dîvan şiiri tarzını başarıyla devam ettiren büyük bir şâirdir. Ziya Paşa ve Nâmık Kemâl gibi Tanzimat şâirleri ta­rafından da üstad sayılmıştı. Şiirlerinde Fuzûlî ile Nef’î ve Nailî etkisi görülür. Pekçok şiiri tasavvufî özellikler taşır. Geniş bir kültüre sahip olup; Arapça, Farsça, Rumca ve orta derecede Fransızca bilirdi.

Eserleri:

1. Dîvan (1890, noksan bir baskıdır), 2. Âteşkede (Tamamlanmamış bir tasavvufî mesnevîdir), 3. Mesnevi Ter­cümesi (Mensur, 3 cilt bulunabilmiştir), 4. İntak (Rumca’dan tercüme ettiği roman).