Ahmedi

Ahmedi kimdir Hayatı Eserleri Kişiliği Şiirleri

14. yüzyılın en büyük divan şairlerinden biridir. Sanatçı; eserlerinin tamamında aşk, eğlence, tarih, tabiat temalı din dışı şiirler yazmıştır. Hayatının çoğunu Bursa’da saray çevresinde rahat bir hayat sürerek geçiren sanatçının; şairliği yanında ansiklopedik bir bilgin yönü, doktorluğu ve hattatlığı vardır. Türk şiirinde kurulan milli söyleyiş geleneğinin temelini atan Ahmedi, kendinden önceki sanatçılara göre ağır bir dil kullanmıştır.

Ahmedi’nin Eserleri

Türkçe Divan
İskendername: Nizâmî-i Gencevî İskendernamesi’ne yazılan ilk naziredir. Sanatçı, bu eserinde Büyük İskender’in yaşamını ve savaşlarını ele almıştır. Mesnevi tarzında yazılan eserde astronomi, fen, matematik, toplumbilimiyle ilgili bilgilere de yer vermiştir. Yapıta ilave edilen 334 beyitlik Tevarih-i Müluk-ı Al-i Osman adlı bölüm ilk manzum Türkçe Osmanlı tarihidir.
Cemşid u Hurşid: 4745 beyitten oluşan eserde Çin hükümdarının oğlu Cemşîd ile Rum Kayserinin kızı Hûrşîd arasındaki aşk anlatılmaktadır.
Tervîhu’l-Ervâh: Sanatçının tıpla ilgili olan mesnevisidir. Emir Süleyman adına kaleme alınmış, I.Mehmed’e sunulmuştur.
Mirkatü’l-Edep: Arapça – Farsça manzum bir sözlüktür. Eser, Arapça ve Farsça öğrenmek isteyenlere kaynaklık eder.
Mîzânu’l Edeb: 195 beyitten meydana gelen Farsça bir kasidedir.
BAŞKA BİR KAYNAK:

(?-1413)
Şair, âlim. Divan edebiyatı ve mesnevi şairidir. Asıl adı Tâceddin İbrahim bin Hızır’dır. İlk öğrenimini Anadolu’da yaptı. Daha sonra Mısır’a giderek Şeyh Ekmeleddin’den ders aldı. Ahmedî’nin Anadolu’ya dönüşü ve bu dönemdeki hayâtı hak kında kesin bilgi yoktur. Süleyman Şah’a sunduğu şiir ve tezkirelerden Kütahya’da Germiyan beylerinin hizmetinde bulunduğu anlaşılmaktadır. Daha sonra Yıldırım Bayezid’in oğullarından Emid Süleyman’ın hizmetine girmiştir. Amas­ya’da öldüğü söylenir. Divan şiirinin İlk dönemdeki büyük ustalarındandır. Ken­dinden önce gelen Türk (Gülşehri, Yunus Emre, Aşık Paşa) ve İranlı şâirlerden etkilenmiştir. XV’inci asır Türk şâirleri üzerinde de Ahmedî’nin etkisi vardır. Gazel, kaside, terkib-i bend ve mesnevî türlerinde başarılı örnekler vermiştir. Şiir­lerinde aşk ve tabiat temasını işlemiştir. Eserlerinden anlaşıldığına göre İslâm ilimlerine de vâkıftır. İyi bir hattat oldu­ğu da bilinmekledir.

Eserleri: 1. Dîvan, 2. Iskender-nâme (İranlı şâir Nizami’den yapılan serbest bir tercümedir, 8000 bevitlik mesnevidir.), 3. Cemşid ü Hurşld (Mesnevi) 4. Tervihü’f-Ervah (Tıp ko­nusunu işleyen 10 bin beyitlik mesnevi), 5. Esrar-nâme (At-târ’dan tercüme, mesnevî), 6. Mirkadü’l-Edeb (Farsça, lüga-ta dâir), 7. Mîzanü’l-Edeb (Dilbilgisi hakkında), 8. Mîyârü’l-Edeb (Dil bilgisi hakkında). [Ahmedî’nin İskender-nâme’si konusunda Doç. Dr. İsmail Ünver’in doktora çalışması var­dır. Cemşîd ü Hurşîd’ini de Prof. M. Akalın doktora tezi ola­rak hazırlamış ve neşretmiştir.]