SALİH ZEKİ AKTAY
Şâir. Şarkîkarağaç’ta doğdu. Mehmed Hilmi Efendi’nin oğludur. İlk ve orta öğrenimini Konya ve İstanbul’da yaptı. Lise edebiyat Öğretmenliği ve müdürlüğünde bulundu. İstanbul kütüphanelerinde uzman olarak çalıştı. İstanbul’da öldü.
Tanzimat’tan beri Batı’yı örnek tutarak gelişen şiirimizi, modern Avrupa edebiyatlarının hareket noktasını teşkil eden eski Yunan ve Lâtin medeniyet ve edebiyatına bağlama gayretleri de görülmüştü. Yahya Kemâl Beyatlı ile Ya-kub Kadri Karaosmanoğlu’nun da katıldığı bu kısa süreli akımın en ateşli taraftarı ve sanat hayatının sonuna kadar uyqulayıcısı Salih Zeki olmuştur. Birara İslâm mistisizmine yöneldiyse de ne bu mistisizmi ve de eski Yunan ruhunu kavrayabildi.
Şiir kitapları:
1. Persefon (1930), 2. Asya Şarkıları (1933), 3. Pınar (1936), 4. Rüzgâr (1939), 5. Rüzgâr ve Dallarda Şarkılar (1961), 6. Titan (1966), 7. Laton (3 kitap, 1964,1967,1968).
Hikâye kitabı: Mine Çiçekleri (1944).
Tiyatro eserleri:
1. Mağara (1936), 2. Hallac-ı Mansur (Dram, 1944).
