AŞIK ÇELEBİ

(1520-1572)
Şâir, yazar. Prizren’de doğdu. Asıl adı Pîr Mehmed’dir. İlim ve şiir ile uğraşan bir aile içinde büyüdü. Sürûrî, Ebus-suud Efendi vs. gibi devrin ileri gelen âlim ve sanatkârların­dan özel dersler aldı. Mahkeme kâtipliği ve çeşitli şehirler Arapça dinî ve tarihî tercümeleri vardır. Adını ebedîleşti-ren, şâirlerin hayat hikâyesi ve eserleri hakkında yazdığı tezkiresidir. Şiirlerinde Âşık mahlasını kullanır.
Tezkiresi:
 Meşârü’ş-şuarâ (16. asır şâirleri hakkında, yazı­lış tarihi 1566).
Tercüme eserleri:
1. Ravzatü’ş-şühedâ (Hü­seyin Vâiz’in aynı adlı eserinin genişletilmiş tercümesi), 2. Ettıbrü’l-mesbuk terci (Gazalî’den), 3. Şekâyıku’n-nu’mâni-ye tere. (Taşköprülü-zâde’nin meşhur eserlerinden), 4. Şerh-i Hadîs-i Erbain (40 hadisin açıklaması), 5. Ravzatü’l-ahyâr tere (Muhiddin Muhammed’in arapça eserinden), 6. Mi’râcü’l-ayâte (İbnî Teymiye’den tercüme).
Şiir kitapları:
 1. Dîvan, 2. Zigetvar-nâme (mesnevi, Kânûnî’nin Zigetvar Sefe-ri’ne dâir), 3. Bursa Şehrengizi. Şâirin başka eserleri de var­dır. [Meşâirü’ş-şuarâ’sı 1971’de Londra’da basıldı.]