İBRAHİM ALAATTİN GÖVSA

(1899-1949)
Şair, yazar, İstanbul’da doğdu. Âsim Bey’in oğludur, ilk ve orta öğrenimini İstanbul ve Trabzon’da yaptıktan sonra, Mekteb-i Hukuk’u bitirdi (1910). Adliye ve Maarif bakanlıkla­rında memuriyet ve öğretmenlik yapmış, İsviçre’ye psikolo­ji ve pedagoji öğrenimi görmeye gitmiştir. Dönüşte, Yüksek Öğretmen Okulu’nda on yıl öğretmen ve idareci olarak çalışmıştır. 1922’de Tâlim ve Terbiye Dâiresi üyesi, 1923’te Sı vas milletvekili, 1935’te müfettiş, 1939’da yeniden milletve­kili olmuştur. Türk Ansiklopedisi Genel sekreterliği yaptı. 1943’te emekli oldu. Ankara’da öldü. Asrî Mezarlık’ta gömü­lüdür.
Küçük yaşta edebiyata ilgi duydu. 1906’dan itibaren yaz­dıklarını yayımlamaya başladı. Hiçbir edebî harekete katıl­madı. Ferdî ve millî konularda şiirler yazmış, çocuklar için didaktik manzumeler söylemiştir. Eğitim, biyografi, ansik­lopedi ve sözlük türlerinde de değerli eserler yazmış, tercü­meler yapmıştır.

Şiir kitapları:

 1. Çocuk Şiirleri (1910, 6 defa basıldı), 2. Güttüğü (Dedikodu, 1913), 3. Çanakkale İzleri (1926), 4. Acılar (Şiirler, nesirler, 1941, 1966), 5. Söz Oyunları (Şiirler, nesirler, 1942).

Diğer eserleri:

 1. Çocuk Ruhu (1962), 2. Bediî Terbiye (1925), 3. İlk Gençlik Hakkında Ruhiyat ve Terbiye Tedkikleri (1921, bu üç eser pedagoji ile ilgilidir), 4. Yeni Türk Lügati (Kurul ile, 1930), 5. Talebe Lügati (1931), 6. Sü­leyman Nazif (İnceleme, 1933), 6. Meşhur Adamlar Ansiklo­pedisi (4 cilt, 1937), 7. Türk Meşhurları Ansiklopedisi (1946), 8. Resimli Yeni Lügat ve Ansiklopedi (5 cilt, 1947-1954), 9. Şen Yazılar (1926). [Şâirin yazılarının önemli bir bölümü ki­tap hâline getirilememiştir. Akbaba, Zümrüt Anka dergile­rinde “Kıvılcım”, 7 Gün dergisinde “I. Ulviye” ve “Karınca” takma adları ile yazdan, tercümeleri çıktı.]