HERSEKLİ ARİF HİKMET

 (1839-1903)
Divan şairi. Mostar’da doğdu. Zülfikar Nafiz Paşa’nın oğ­ludur. İstanbul’da öğrenim gördü. Anadolu ve Rumeli şehir­lerinde, imparatorluğun merkez teşkilâtında memurluk ve hâkimlik yaptı.
Tanzimat edebiyatı döneminde yetişmiş olmasına rağ­men dîvan şiiri geleneğini devam ettirdi. Encümen-i Şuarâ şairlerindendir. Şiirlerini anlaşılır bir dil ile yazdı. Nâilî-i Ka­dim ve Fehim’in tesirindedir. Gazellerinde duygu unsuru ağır basar. Tasavvuf! şiirleri de vardır. Dîvan şiirinin son büyük temsilcilerlndendir.

Eserleri:

1. Divan (İ.M.K. Inal’ın önsözü ile 1918’de bastı­rıldı), 2. Levâyıhu’l-hikem, 3. Levamiu’l-efkâr. 4. Sevânihu’l-beyân, 5. Mİsbâhu’l-îzah {Son dört eser çeşitli dergilerde çıktı ama kitap haline getirilmedi. Bunlar felsefî ve tasavvufi eserlerdir.)