CEYHUN ATUF KANSU

(1919-17.111.1978)
Şair, yazar. İstanbul’da doğdu. Nâfi Atuf Kansu’nun oğlu­dur. İlköğrenimini Ankara Necatibey llkokulu’nda, ortaöğre­nimini Ankara Gazi Lisesi’nde (1938), yükseköğrenimini de İstanbul Üniversitesi Tıp Fakültesi’nde (1944) gördü. Çocuk hastalıklan ihtisasından sonra Turhal ve Etimesgut Şeker Fabrikaları hastanelerinde doktorluk, Türkiye Şeker Fabri­kaları A.Ş.’nde sağlık müfettişliği yaptı.
Cumhuriyet dönemi şâir ve hikâye, makale ve deneme ya­zarlarındandır. Şiire 1937 yılında başladı. Gençlik, Yücel, Ül­kü ve Millet dergilerinde halk şiiri geleneğine uygun manzu­meleri çıktı (1938-1945). Daha sonra yeni şiiri benimseyip Anadolu köylü ve kasabalısının hayatını, sevinç ve kederle­rini serbest nazım İle anlattı. Kemalist şairlerdendir.

Şiir kitapları:

Bir Çocuk Bahçesinden (1941), 2. Bağbozumu Sofrası (1944), 3. Çocuklar Gemisi (1946), 4. Yanık Ha­va (1951), 5. Haziran Defteri (1955), 6. Yurdumdan (1960), 7. Bağımsızlık Gülü (1965), 8. Sakarya Meydan Savaşı (1970), 9. Buğday Kadın Gül ve Gökyüzü (1970), 10. Tüm Şiirleri (2 cilt, Vecih) Timuroğlu tarafından hazırlandı, yayımlandı, 1978).

Makale ve denemeleri:

1. Devrimcinin Takvimi (1962), 2. Ya Bağımsızlık Ya Ölüm (1964), 3. Köy Öğretmenine Mek­tuplar (1964, 4. Atatürkçü Olmak (1966), 5. Atatürk ve Kurtu­luş Savaşı (radyo konuşmaları, 1969), 6. Balım Kız Dalım Oğul (1971), 7. Halk önderi Atatürk (1972), 8. Cumhuriyet Ağcı (1972).

Hikaye: Sevgi Elması (Tahir ile Zühre hikâyesi­nin yeniden yazılması, 1972). Bağımsızlık Gülü ile 1965 Yeditepe Şiir Armağanı’nı, Sakarya Meydan Savaşı İle 1970 Behçet Kemal Çağlar Ödülü’nü kazandı.