Oğuz Özdeş

Roman yazarı. Kırşehir’de doğdu. Ankara Erkek Lisesi’ni bitirdi, Gazetecilik, sekreterlik ve yazı işleri müdürlü­ğü yaptı. İstanbul’da öldü.
Özdeş çok roman yazan sanatçılardandır. Eserlerinin ko­nusunu aşk ve tarihî olaylar teşkil eder.
Bâzı romanları: 1. Aşk Istıraptır (1939), 2. Hasret (1940), 3. Gizlenen Istıraplar (1940), 4. Coşkun Gönüller (1941), 5. Memnu Meyva (1945), 6. Şafak Sökerken (1958), 7. Vatan Borcu (1959), 8. Dağ Başım Duman Almış (1960), 9. Gece­kondu Rüzgârı (1960), 10. Oğuz Han (1964), 11. Kara pençe Estergon’da (1966), 12. Karapençe’nin İntikamı (1966), 13. Karapençe Voyvoda’ya Karşı (1967), 14. Karapençe’nin Oğlu (1967), 15. Şebnem (1970), 16. Reyhan (1970), 17. Aşka Susa­yan Dudaklar (1970), 18. Herkesten Uzak (1973). Romanları­nın sayısı kırk civarındadır. Hikayeleri de vardır.