Birinci Dönem Tanzimat Edebiyatı

Birinci Dönem Tanzimat Edebiyatı

Tanzimat edebiyatı, Osmanlı İmparatorluğu’nun siyasi ve kültürel dönüşümünü yansıtan bir edebiyat akımıdır. Bu akım, 3 Kasım 1839 tarihinde Mustafa Reşid Paşa tarafından ilan edilen ve Gülhane Hattı Hümayunu olarak da bilinen yenileşme beratının yürürlüğe girmesiyle ortaya çıkmıştır. Bu belge, Tanzimat Fermanı olarak da anılacak ve hem siyasi alanda hem de edebiyat ve toplumsal hayatta Batı’ya yönelimin resmi bir ifadesi olarak kabul edilecektir.

Birinci Dönem Tanzimat Edebiyatının temelleri, Şinasi ve Agah Efendi’nin birlikte çıkardıkları Tercüman-ı Ahval gazetesiyle atılmıştır. Bu gazete, Tanzimat edebiyatının başlangıcı olarak kabul edilirken, dönemin düşünsel ve sanatsal hareketlerine de öncülük etmiştir. Tanzimat edebiyatı, Osmanlı İmparatorluğu’nun Batı’ya açılım sürecinde ortaya çıkan birçok yenilikçi fikri ve düşünceyi bünyesinde barındırmıştır.

Tanzimat döneminde edebiyat, modernleşme ve yenilenme çabalarının bir parçası olarak ele alınmıştır. Bu dönemde, Batı’da görülen sanatsal akımların etkisiyle Osmanlı edebiyatında da büyük değişimler yaşanmıştır. Edebi eserlerde dil ve üslup konusunda yenilikler yapılmış, halkın anlayabileceği bir dil kullanılması hedeflenmiştir.

Tanzimat edebiyatı, sadeleşme ve açıklık ilkelerine dayanmıştır. Edebi metinlerde karmaşık dil yapısı yerine anlaşılır bir dil tercih edilmiştir. Bu sayede, edebiyatın halka ulaşması ve etkileşimi artırılmıştır. Ayrıca, Tanzimat edebiyatı toplumun sorunlarına ve gerçekliklere odaklanmış, sosyal eleştiri ve toplumsal dönüşüm temalarını işlemiştir.

Birinci Dönem Tanzimat Edebiyatında, Batı edebiyatının etkisi ve örnek alınması da belirgin bir şekilde görülmüştür. Batı’nın sanatsal ve düşünsel gelişmeleri, Tanzimat edebiyatında yeni bir soluk getirmiştir. Bu dönemde, Batı tarzında romanlar, hikayeler ve tiyatro oyunları kaleme alınmıştır. Batı’nın realizm ve romantizm akımları, Tanzimat edebiyatının da önemli özelliklerinden biri olmuştur.

Tanzimat edebiyatı, Osmanlı İmparatorluğu’nun modernleşme sürecinde bir araç olarak kullanılmıştır. Edebi eserler, toplumu bilinçlendirmek, fikirleri yaymak ve toplumsal dönüşümü desteklemek amacıyla kaleme alınmıştır. Bu dönemde edebiyat, sadece sanatsal bir amaç taşımamış, aynı zamanda toplumsal ve siyasi bir misyon üstlenmiştir.

Tanzimat edebiyatı, Osmanlı İmparatorluğu’nun tarihinde bir dönüm noktası olarak kabul edilir. Bu dönemdeki edebi eserler, Türk edebiyatının gelişiminde ve Batı’ya açılış sürecinde önemli bir rol oynamıştır. Tanzimat edebiyatının etkileri, sonraki edebi akımlar ve yazarlar üzerinde de hissedilmiş, Osmanlı edebiyatının geleceğini şekillendirmiştir.

“Toplum için sanat” görüşü benimsenmiştir. Gazeteciliğin ve tiyatronun ön planda olduğu bir edebiyattır. Amaç, halkı eğitmek ve bilinçlendirmektir. Sanatçılar, hem edebiyat hem de siyasetle ilgilenmişlerdir. Eserlerde sade ve anlaşılır bir dil kullanmak istense de bunda pek başarılı olunamamıştır. Süslü, sanatlı anlatım yerine düşüncenin özünü veren anlatım oluşturulmuştur. Roman, öykü, makale, fıkra, eleştiri, tiyatro, gazete gibi türler bu dönemde edebiyatımıza dahil olmuştur.

Edebiyatta hak, adalet, eşitlik, özgürlük gibi kavramlar ilk kez yer almıştır. Olayların akışı kesilip gereksiz bilgiler verilmiş, sanatçılar, eserlerinde kendi görüşlerini yansıtmıştır. Bu yüzden romanlar teknik yönden kusurludur. Divan edebiyatı eleştirilmiş, halk edebiyatı savunulmuştur. Buna rağmen eserlerde halk şiirinden çok divan şiirinin etkileri görülmüştür.

Divan şiirinin nazım biçimleri ve aruz ölçüsü aynen kullanılmış ancak şiirin içeriğinde değişiklikler yapılmıştır. Nazım birimi olarak beyit kullanılmıştır. Şiirde parça güzelliği yerine bütün güzelliği esas alınmıştır. Şiirde söyleyiş güzelliği yerine içerik ön plana çıkarılmıştır.  Genellikle tam kafiye ve zengin kafiye kullanılmıştır.

Birinci Dönem Tanzimat Edebiyatı Sanatçıları (Yazarları ve Şairleri) Kimlerdir

Şinasi, Ahmet Vefik Paşa ve Direktör Ali Bey gibi sanatçılar klasisizm akımından; Namık Kemal, Ahmet Mithat Efendi ve Şemsettin Sami gibi sanatçılar ise romantizmden etkilenmişlerdir.

ÖĞRETİCİ METİNLER
* Toplumsal konular işlenmiştir.
* Eşitlik, hürriyet ve bilim temalarına yer verilmiştir.
* Doğu – Batı çatışması işlenmiştir.
* Genellikle makale ve gazete alanında eserler verilmiştir.
* Arapça – Farsça sözcükler kullanılsa da yalın bir anlatım vardır.
* Türk tarihi alanında çalışmalar yapılmıştır.

Tanzimat Birinci Dönem Edebiyatı Özellikleri Nelerdir

Sanat ve Toplum:

“Sanat toplum içindir.” anlayışı benimsenmiştir. Sanatın toplumsal bir amaca hizmet etmesi önemsenmiştir.

Dil ve Yazım:

Dilde sadeleşme anlayışı benimsenmiş, ancak tam anlamıyla uygulanamamıştır. Dili basitleştirmek ve anlaşılırlığını artırmak amaçlanmıştır.

Konular ve Temalar:

Toplumsal konulara odaklanılmıştır. Eserlerde adalet, özgürlük, eşitlik, vatan, millet gibi kavramlar ön plana çıkmıştır.

Nazım Biçimleri:

Divan şiiri nazım şekilleri kullanılmış, ancak içerikte değişiklikler yapılmıştır. Şiirlerde toplumsal ve dönemin sorunlarını işleyen unsurlar yer almıştır.

Roman ve Hikâye:

Roman, hikâye, makale, eleştiri gibi edebi türler bu dönemde ortaya çıkmıştır. Bu eserler, türünün ilk örnekleri olarak kabul edilmekte olup teknik açıdan zayıflıklar gösterebilir.

Tiyatro:

Tiyatro, sahne tekniği bakımından ikinci döneme göre daha başarılıdır. Oyunlar, toplumu bilinçlendirmek ve eğitmek amacıyla kaleme alınmıştır.

Ölçü ve Biçim:

Hece ölçüsü savunulmuş olsa da aruzla yazılmaya devam edilmiştir. Bazı şairler heceyle yazılan şiirlere de yer vermiştir.

Gazetecilik:

Tanzimat Döneminde gazete ve gazetecilik önemli bir işlev üstlenmiştir. Edebiyat, toplumu bilgilendirmek ve bilinçlendirmek için bir araç olarak kullanılmıştır.

Sanatçıların Çok Yönlülüğü:

Bu dönem sanatçıları, şair, yazar, siyasetçi, devlet adamı gibi farklı rolleri üstlenebilirler. Çok yönlü yetenekleriyle dikkat çekmişlerdir.

Fransız Edebiyatı Etkisi:

Bu dönemdeki sanatçılar, Fransız edebiyatını örnek almışlardır. Batı kültürüne ve edebiyatına ilgi duymuşlar ve bu etkileri eserlerine yansıtmışlardır.

Noktalama İşaretleri:

İlk noktalama işaretleri bu dönemde kullanılmaya başlanmıştır. Özellikle Şinasi, noktalama işaretlerinin kullanımının yaygınlaşmasında önemli bir rol oynamıştır.

Edebi Akımların Etkisi:

Klasisizm ve romantizm akımının etkileri bu dönemde görülür. Eserlerde hem klasik tarzlara bağlı kalınmış hem de romantik unsurlara yer verilmiştir