Etiket: Şairlerin Hayatı

İHSAN RAİF

Şair. Beyrut’ta doğdu. Raif Paşa’nın kızıdır. Özel dersler alarak müzik, edebiyat ve Fransızca öğrendi. Paris’te öldü. Rumelihisarı Mezarlığı’na gömüldü. Kadın şâirlerimizdendir. Küçük yaşta edebiyata İlgi duy­du. RızaTevfik’in tesirinde kalarak halk şiiri tarzında yazdı. Hece vezni ile yazılan bu şiirlerinde aşk temasını işler. Liriz­mi çok kuvvetlidir. Hece vezninin tutunmasında emeği ge­çenlerdendir. Bâzı şiirlerini kendisi besteledi, Şiirlerini […]...

HERSEKLİ ARİF HİKMET

 (1839-1903) Divan şairi. Mostar’da doğdu. Zülfikar Nafiz Paşa’nın oğ­ludur. İstanbul’da öğrenim gördü. Anadolu ve Rumeli şehir­lerinde, imparatorluğun merkez teşkilâtında memurluk ve hâkimlik yaptı. Tanzimat edebiyatı döneminde yetişmiş olmasına rağ­men dîvan şiiri geleneğini devam ettirdi. Encümen-i Şuarâ şairlerindendir. Şiirlerini anlaşılır bir dil ile yazdı. Nâilî-i Ka­dim ve Fehim’in tesirindedir. Gazellerinde duygu unsuru ağır basar. Tasavvuf! şiirleri […]...

HATİBOĞLU

 (XV’inci asır) Mesnevi şairi. Hayâtı hakkında fazla bilgi yoktur. Asıl adı Mehmed’dir. Honas kalesinde doğmuştur (Muhtemelen 1374’de). İznik medresesinde müderrislik yapmıştır. Mevle-vî’dir. 1451-1456 yılları arasında öldüğü sanılıyor. Hatiboğlu çok sâde dil ile, sanat gayesi gütmeyen, dil ve kültür tarihi bakımından önemli olan eserler yazmıştır. Eserleri: 1. Bahrii’l-hakayık [Dinî, öğretici bir eserdir. Bâzı âyetler açıklanır. 1409 […]...

HAMMAMİ-ZADE İHSAN

(1885-1948) Şair. Trabzon’da doğdu. Trabzon İdâdîsi’ni bitirerek (1901) aynı şehirde Türkçe ve tarih öğretmenliği yaptı. îmmâmi-zâde 1928’de İstanbul’a geldi. Trabzon’da Yüksek iktisat ve Tica­ret Mektebi’ni kurarak edebiyat dersleri verdi. İstanbul’da öldü. Edirnekapt Şehitliğî’negömüldü. Mizahî şiir ve yazıları, fıkraları ile tanınmıştır. Tarih, bibli­yografya ve folklor konularında eserler vermiştir. Eserleri: 1. Hamsi-nâme (1928,1972. Hamsi balığı ile Ka­radeniz […]...

HAMDULLAH HAMDİ

(1449-1508) Divan ve mesnevi şairi. Göynük’de doğdu. Şeyh Ak Şemseddin’in küçük oğludur. Medrese tahsili görmüş, kuvvetli bir edebiyat kültürü elde etmiştir. Bir süre Bursa’da Çelebi Mehmet Medresesi’nde müderrislik yaptıktan sonra Göy-nük’e çekilmiştir. Burada babasının halîfesi İbrahim Tennûrî’ye derviş olmuş, eserlerini yazarak kanaatkarca bir hayat sürmüştür. Göynük’te öldü. Dîvanı ve hamsesi vardır. Türk edebiyatındaki en güzel […]...

FEYZİ HALICI

Şair. Konya’da doğdu. İstanbul Üniversitesi Fen Fakülte­si Kimya Bölümü’nü bitirdi (1950). Ticaret ile uğraştı, bir dö­nem Konya senatörlüğü yaptı (1967). Halen Konya Kültürve Turizm Vakfı faaliyetlerini yönetmektedir. Günümüz şâirlerinden olan Halıcı’nın Fezâî mahlası ve kendi adı ile Yedigün ve Çınaraltı dergilerinde (1943-1944) çıkan ilk şiirleri âşık tarzındadır. Sonra şekil ve muhtevasını değiştirerek yenileşmiştir. Çağrı dergisini […]...

ABDULLAH ÖZTEMİZ HACITAHİROĞLU

Şair. Malatya’da doğdu. İstanbul Üniversitesi Tıp Fakültesi’nî bitirip (1957) iç hastalıkları ihtisası yaptı. Sosyal Si­gortalar Kurumu hastanelerinde çalıştı. Hâlen serbest dok­torluk yapmaktadır. İlk şiiri Yedi Gün dergisinde çıktı (1964). Aruz ve hece vez­ni ile millî muhtevalı şiir yazmaktadır. Zümrüdüanka mahla­sı ile yazılmış manzum hicivleri ve araştırmaları da vardır.  Eserleri:  1. Sessiz Gürültü (1962, şiirler), 2. […]...

HABİBİ

(XV’inci asır) Azeri şairi. Bergüşad’da doğdu (?). Akkoyunlu hükümdarı Sultan Yâkub’un himayesinde yetişti. Şah İsmail’in sarayı­na gitti ve korundu. Şâh İsmail ona “melikü’ş-suarâ” unvanı verdi. Bilinmeyen bir sebepten dolayı iran’dan ayrılıp İstan­bul’a geldi. Yavuz Sultan Selim’in yakını oldu. İstanbul’da (muhtemelen 1520’de) öldü. Sütlüce civarına gömüldü. Habibi, Azeri sahasında Nesimi ile Fuzuli arasında yeti­şen en büyük […]...

NİYAZİ YILDIRIM GENÇOSMANOĞLU

Şair. Ağın’da doğdu. İlköğrenimini aynt kasabada yaptı. Akçadağ Köy Enstitüsünü bitirdi (1947). Elâzığ’ın köylerin­de öğretmenlik, ilköğretim müfettişliği, Millî Eğitim Bakan-lığı’nda muhtelif kademelerde memurluk yaptı. İstanbul Türk Mûsikîsi Devlet Konservatuarı Genel Sekreteri iken emekli oldu. Şiire küçük yaşlarda başladı. Önce Elâzığ’ın günlük gaze­telerinde, Araş, Yeni Fırat, Filiz ve Orkun mecmualarında, sonra devamlı olarak Devlet, Töre, Türk […]...

SUNULLAH GAYBİ

(1615-1663) Şâir. Kütahya’da doğdu. Şeyh Ahmed Efendİ’nın oğludur, babasından İslâm ilimleri ve tasavvuf dersi aldı. Sunullah Gaybi, İstanbul’a gelip Aksaray’da Oğlanlar Şeyhi İbrahim Efendi’ye bağlandi. 1655’te şeyhi ölünce Kütahya’ya döndü. Burada bir zavi­ye yaparak halka nasihatler verdi. Kütahya’da öldü. Melâmî tarikatına bağlıdır. Hece ve aruz veznıyle, sâde Türkçe ile tasavvufî şiirler yazmıştır. Eserleri: 1. Dîvan [Elyazması […]...

ABDURRAUF FITRAT

(1886-1937) Türkistanlı şair ve yazar. Buhara’da doğdu. Medrese tah­sili gördü. 1910’da İstanbul’a gelip tarih ve edebiyat çalış­maları yaptı. Yurduna dönüşünde siyasî faaliyetler içine gir­di, 14 Eylül 1920’de kurulan Buhara Halk Cumhurıyeti’nde Maarif Bakanlığı yaptı. Cumhuriyet, Sovyet Rusya’ye bağla­nınca Abdurraıf çeşitli illere sürüldü. Bir ara yüksekokullar­da tarih ve edebiyat dersi verdi. 1937-38 yıllarında yapılan katlîâmda Öldürüldü. […]...

FITNAT HANIM

(?-1780) Dîvan şâiri, istanbul’da doğdu. Asıl adı Zübeyde’dir. Şey­hülislâm Ebû İshakzâde Mehmed Esad Efendi’nin kızıdır. Küçük yaştan itibaren edebiyatla uğraştı. İlim ve kültürden uzak biri ile evlendiği için mutsuz bir hayat sürdü. İstanbul’­da öldü. Fıtnat Hanım’ın şiirleri fazla Özellik arzetmez. Dîvan ede­biyatının geleneklerine göre söylediği şiirlerde kadın şâir olduğu bile hissedilmez. Türkçe’yi ustalıkla ve ahenkli […]...

EŞREFOĞLU RUMİ

(?-1469) Şâir, yazar. Asıl adı Abdullah’tır. Mısır’dan göçerek iznik’e yerleşen bir ailenin oğludur. İyi bir öğrenim gördükten sonra Bursa’ya gelmiş, Emir Sultan’ın hizmetine girmiştir. Onun tavsiyesi ile Ankara’ya giderek Hacı Bayram-ı Velî’ye Önce devriş sonra damat olmuştur. Kadiri tarikatının Eşrefiye kolunun kurucusudur. İznik’te öldü, tekkesine gömüldü. Hayatı halk arasında menkıbeleşmiş, bu efsaneler sonra­dan yazıya geçirilmiştir. […]...

COŞKUN ERTEPINAR

ŞAir. Kayseri’nin Erkilet bucağında doğdu, sivas llköğretmen Okulu, Gazi Eğitim Enstitüsü Türkçe BÖlümü’nü bitirdi (1937). Öğretmenlik, okul müdürlüğü ve Millî Eğitim Bakanlığı’nda Hatk Eğitimi Genel Müdürlüğü ve Bakanlık Başmüşavirlıği yaptı. Günümüz şairlerindendir. Ferdî duyguları, insan ve yurt sevgisini, yurt güzelliklerini, aile mutluluğunu tabiî bir dil İte anlatmıştır. Şiir kitapları: 1. Dönülmez Zaman İçin (1949), 2. […]...

BEKİR SITKI ERDOĞAN

Şâir. Karaman’da doğdu. İlk ve orta öğrenimini Karaman’da yaptı. İstanbul Kuleli Askerî Lisesi’ni (1946), Harbokulu’nu (1948) bitirdi. Ankara’da bulunduğu yıllarda Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı Böiümü’nde de okuyarak mezun oldu. Askerî, liselerde öğretmenlik yaptı. Heybeliada Deniz Lisesi öğretmeni iken emekli oldu. Halk şiiri geleneğini günümüzün zevki ile kaynaştırarak hece ile, bâzan aruz […]...

ERZURUMLU EMRAH

(? – 1860?) Aşık. Erzurum’un Tambura köyünde doğdu. Erzurum’da medrese tahsili yaptığı, ömrünün önemli bir kısmını seya­hatle geçirdiği, Sivas, Kastamonu, Sinop, Konya ve Niğde illerini dolaştığı, Niksar’da öldüğü bildirilir. Emrah hem aruz hem de hece ölçüsü ile şiirler yazmıştır. Halk şâirleri içinde dîvan şiirini en iyi bitenler arasındadır. Tasavvuf! şiirleri varsa da asıl şahsiyetini saz […]...

Ercişli Emrah

(XVirinci asır) Bir halk hikayesi kahramanı ve sözü oldukça güçlü bir saz şairidir. Köklü bir eğitimi olmayan sanatçı aşıklık geleneğine bağlı kalmıştır. Hem aruz hem hece ölçüsünü kullanmıştır. Emrah, Van’ın Erciş ilçesindendir. Emrah ile Selvi Han adlı halk hikayesi bu âşığın hayâtı ve aşkı etrafında doğmuştur. Hikâyeye göre, Osmanlı-lran savaşları sırasın­da Van’ı kuşatan Şah Abbas’ın […]...

BAKİ SÜHA EDİBOĞLU

(1915-1972) Şâir. Antalya’da doğdu. İlkokul ve ortaokulu aynı şehirde, liseyi Haydarpaşa’da okudu, İstanbul Hayriye Lisesİ’nde ta­mamladı (1936). Bir süre Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi’ne devam ettikten sonra gazeteciliğe başladı. Tan, Akşam ve Cumhuriyet gazetelerinde sekreter ve yazar (1934-1940), An­kara ve İstanbul radyolarında spiker ve İzmir Radyosu’nda müdür olarak çalıştı. İstanbuf’da öldü. Zincirlikuyu Mezariı-ğı’na gömüldü. Aşk ve […]...

KEMAL TAHİR DEMİR

(1910-21.IV.1971) Roman yazarı. İstanbul’da doğdu. Deniz subayı Şebinkarahisarlı Tahir Bey’in oğludur. İlköğrenimini çeşitli şehirler­de yaptı. Kasımpaşa Cezayirli Hasan Paşa Rüştiyesi’ni(1923) bitirdi. Galatasaray Lisesi’nin onuncu sınıfından ayrılıp avukat kâtipliği (1928-1932), gazetelerde musahhihlik, mütercimlik, yazarlık ve yazı işleri müdürlüğü yaptı. 1938’de Nazım Hikmet‘in Yavuz zırhlısında isyan çıkarmaya teşeb­büsü iddiası ile açılan dâvada, Kemal Tahir de askeri mahkemece suçlu […]...

MUSTAFA DARİR

(XIV’üncü asır) Mesnevi şâiri, yazar. Erzurumlu’dur. Anadan doğma kör olduğu için Darîradı Metanındı. Hâfıza gücü ile öğrenip kadılığa kadar yükseldi. Mısır’a gitti (1377). El-Melikü’l-Mansur Ali’nin yanında beş yıl kadar kalarak Siyer-i Nebî’sini yazdı (1388) ve Sultan Berkûk b.Enes’e ithaf etti. Haleb’e giderek Emir Çolpan adına Fütûhü’ş-şam’ı tercüme etti. Eserleri dil tarihi açısından önemlidir. Sâde Türkçe […]...