Servet-i Fünun Edebiyatı Dönemi’nde Tiyatro
Servet-i Fünun Dönemi’nde Tiyatro:
Tanzimat Dönemi’nde II. Abdülhamit idaresi tarafından Osmanlı Tiyatrosu’nun kapatılmasının ardından Türk sahneleri tuluat oyunlarına kalmıştı. Bu kumpanyalar 1908’de ilan edilen II. Meşrutiyete kadar hâkimiyetini devam ettirmiştir. baskının neticesinde Abdülhak Hamit Tarhan ve Ahmet Mithat Efendi‘nin daha çok kaleme aldığı “okunmak için piyes” anlayışı, Servet-i Fünun Dönemi Edebiyatında de devam etmiştir. Bu dönem sanatçıları eser vermeye devam edenler ancak II. Meşrutiyetin ilanından sonra batılı anlama, sahnelenmesi için tiyatro eserlerini kaleme alabilmişlerdir. Bu denemeler, Tanzimat Edebiyatı Dönemi tiyatro eserlerine göre teknik anlamda daha iyi seviyedeydi. Şiir ve romanda kullandıkları ağır söz sanatları dil ve üslup, tiyatro metinlerinde tam aksi yönde, daha çok konuşulan dil ve üsluba yönelmiştir. Ele alınan konular ise, şartlar ve geçmişten gelen alışkanlıkların etkisiyle, daha çok değişen Türk toplum yapısının yansıması olan aile çevresindeki olaylardan yola çıkılarak şekillenmiştir.