ABDÜLHAK ŞİNASİ HİSAR
(1883-3.V.1963)
Roman yazarı. İstanbul’da doğdu. Mahmud Celâleddin Bey’in oğludur. Galatasaray Lisesİ’ni bitirdi. Paris’te Siyasal Bilgiler Fakültesi’nde okudu (1905-1903). Bu okulda Yahya Kemâl ile tanıştı. Yurda dönünce önce yabancı şirketlerde çalıştı; sonra Hariciye Bakanhğı’nda Balkan Birliği Cemiyeti Genel Sekreterliğinde, Merkez İdaresi’nde görev yaptı. Bazı bankaların yönetim kurulu üyeliğinde bulundu. 1948’den sonra kendini tamamen yazı hayatına verdi. İstanbul’da öldü. Kabri Merkezefendl Mezarlığı’ndadır.
İlk yazıları tenkid, şiir, mensur şiir ve hâtıra türündedir. Bu yazılar Dergâh ve Yarın dergilerinde çıkmıştır (1921). CHP Hikaye ve Roman Yarışması’nda Fehim Bey ve Biz romanı ile üçüncülük kazanınca tanındı (1941). Romanlarında, mutluluk içinde geçen çocuktuk ve gençlik yıllarına ait hâtıralarını anlattı. Kahramanları dâima âiie içinde yakından tanıdığı tiplerdir. Onların huylarını, düşünce ve duygularını başarılı olarak canlandırır. Üslupçu bir yazardır.
Romanları:
1. Fehim Bey ve Biz (1941), 2. Çamlıca’daki Eniştemiz (1944), 3. Ali Nizamî Bey’in Alafrangalığı ve Şeyhliği (1952).
Hâtıraları:
1. Boğaziçi Mehtapları (1943), 2. Boğaziçi Yalıları (1954), 3. Geçmiş Zaman Köşkleri (1956), 4. Geçmiş Zaman Fıkraları (1958), 5. İstanbul ve Pierre Lotl (1958), 6. Yahya Kemâl’e Veda (1959), 7. Ahmet Hâşfm- Şiiri ve Hayatı (1963), 8. Aşk İmiş Ne Var Alemde (1955, seçmeler). [Ötüken Yayınevi, yazarın bütün eserlerini 1978’den sonra yayımladı. Sermet Sami Uysal, Abdülhak Şinasi isimli bir eser de bu yazarı anlatır (1961). Ötüken Yayınevi’nce neşredilen Fehim Bey ve Biz’İn başında yazar hakkında Abdullah Ucman’ın bir incelemesi bulunmaktadır (1978).]
