Ahmet Rasim

Ahmet Rasim Kimdir Biyografisi Hayatı Kişiliği Hakkında Kısaca Bilgi

Fıkra türünün edebiyatımızdaki ilk önemli ustasıdır. Ahmet Rasim, 50 yılı bulan yazı hayatında farklı edebi türlerde ve çok sayıda eser verdi. Roman, öykü, tarih, gezi yazısı, fıkra, hatıra gibi türlerde eser vermiştir. Özellikle fıkra, anı ve makalelerinde başarılıdır. Dönemin İstanbul hayatının ayrıntılarını anlattığı fıkraları ile tanındı.

Konuşma dilini ve İstanbul Türkçesini bütün incelikleriyle ustaca kullanmıştır. Kısa, canlı cümlelere, yaygın ve güncel deyimlere dayanan sade Türkçe ile yazdı. Romanları teknik açıdan pek başarılı değildir, “cep romanları” adıyla yayımlanan birçok romanı vardır. Darüşşafaka’daki öğrencilik döneminde Zekai Dede’den müzik dersleri aldı. Çoğunun güftesi kendisine ait 60 kadar şarkı besteledi. Bu şarkılardan 40 kadarı günümüze ulaştı. Şiir ve öyküde başarılı olamamıştır.

Ahmet Rasimin Eserleri Nelerdir?

Fıkra: Eşkâl-i Zaman, Muharrir Bu Ya, Şehir Mektupları, Gülüp Ağladıklarım
Anı: Falaka, Gecelerim, Fuhş-i Atik, Muharrir-Şair-Edip
Sohbet: Ramazan Sohbetleri
Gezi: Romanya Mektupları
BAŞKA BİR KAYNAK

AHMED RÂSİM (1865-21.IX.1932)
Yazar. İstanbul’da doğdu. Bahattin Efendi’nin oğludur. An­nesi tarafından yetiştirildi. İlk tahsiline mahalle mektebin­de başladı. Sonra Darüşşafaka’ya girip birincilikle bitirdi (1883). Posta ve Telgraf Nezâreti’nde kâtip oldu, kısa bir süre sonra ayrılıp gazetecilik yaptı. Çalıştığı gazetelerin mu­habiri olarak Sofya, Edirne, Suriye ve Romanya’da bulundu. III. ve IV. dönem İstanbul milletvekilliği yaptı. İstanbul’da öldü. Mezarı Heybeliada’dadır.

Ahmet Rasim şâir ve hikâye yazarlarımızdandır. Bu tür­deki eserlerin yanısıra ders kitapları, ilim ve tarih konuların­da çeşitli eserler yazmış ve tercümeler yapmıştır. Fıkraları, mizahî yazıları, hâtıra türünden eserleri de vardır. Onun asıl değeri çocukluk hâtıralarını, öğrencilik ve basın hayâtını anlattığı, renkli, sürükleyici bir üslûpla yazdığı kitaplarında belli olur. Olayları ve insanları, zamanın akışı içinde tasvir eder, Okuyucuya bir düşünceyi açıkça telkin etmez. Gözle­me büyük değer vermiş, özellikle İstanbul hayatını çok can­lı çizgilerle anlatmıştır. Rahat bir söyleyişi vardı. Sâde Türk­çe ile yazmıştır.

Hikâye ve romanları:

1. İlk Sevgili (1891), 2. Kitâbe-i Gam (3 cilt, 1897-99), 3. Meyli Dil (1891), 4. Tecrübesiz Aşk (1894), 5. Asker Oğlu (1897), 6. Ömr-i Edebi (4 cilt, 1897-1900), 7. Bir Sertlenin Evrâk-ı Metrûkesi (1893), 8. Meşak-ı Hayât (1892), 9. Afîfe (1894), 10. Tecrübesiz Aşk (1894), 11. Sevdâ-yı Ser­medi (1897), 12. Gam-ı Hicran (1898), 13. Ülfet (1900), 14. Ha­mamcı Ülfet (1922), 15. Kit .bel Gam (3 cilt), 16. Şehir mek­tupları (4 cilt, 1912-13).

Hâtıraları:

 1. Gebelerim (1896), 2. Fa­laka (1927), 3. Fuhş-ı Atik (1924), 4. Muharrir, Şâir, Edîb (1924), 5. Ramazan Sohbetleri (1967). inceleme ve gözlem yazıları: 1. Makâlât ve Musâhebât (1907), 2. Menâkıb-ı İslâm (1907), 3. Eşkâl-i Zaman (1918), 4. Cidd ü Mİzjh (1920), 5. Gü­lüp Ağladıklarım (1926), 6. Muharrir Bu Ya (1927).

Târih, monografi ve gezi yazıları:

1. Küçük Târihi İslâm (1890), 2. Küçük Târihi Osmânî (1890), 3. Osmanlı Tarihi (1891), 4. Re­simli ve Haritah Osmanlı Tarihi (4 cilt, 1910-1912), 5. iki Hâ­tıra üç Şahsiyet (1916), 6. Istibdâddan Hâkimiyeti Miilîyeye (2 cilt, 1926), 7. İlk Büyük Muharrirlerden Şinâsî (1927), 8. Romanya Mektupları (1916).

Kitaplarının bir kısmı yeni yazı ile neşredilmiştir. [Mustafa Nihat Özön, Ahmed Rasim Bib­liyografyası, adlı yazısında, yazarın bütün eserlerini göster­miştir. Suat Hızarcı’nın Ahmed Râsim (1953, 1965) ile Agâh Sırrı Levend’in Ahmed Râsim’i (1965) yazar hakkında bilgi veren kitaplardandır.]