CEM SULTAN

Divan şâiri. Edirne’de doğdu. Fatih Sultan Mehmed’in oğ­ludur. Özel eğitim ve öğretim gördü. 1474’te Karaman eyâ­leti valisi oldu. Fatih Sultan Mehmed ölünce yerine geçen kardeşi II. Bayezİd’İn sultanlığını kabul etmeyerek ayaklan-l di. Yapılan savaşı kaybedince Mısır’a (1481), oradan da Ro­dos Şövalyeleri’ne sığınarak italya’ya gitti (1482). Fransa ve İtalya’da geçen onüç senelik acılarla dolu hayattan sonra Napoli’de öldü. Sultan Bayezid, cenazesini getirtip Bursa’­ya gömdürdü.
Cem hem bir şâir, hem de sanatkârların koruyucusu idi. “Cem Şâirleri” diye bilinen bir grup sanatkâr onun himaye­sinde oldukları için sanatla uğraşacak zaman ve vasat bul­muşlardır. Kendisi de orta dereceli bir şâirdir. Şiirlerinde Ahmed Paşa’nın tesiri görülür. Fransa ve italya’da iken yaz­dığı gazellerinde acılı, çaresizlikle dolu hayâtın samimi iti­rafları vardır. Arapça ve Farsça’yı iyi bilen Cem, İranlı Şâir Selman-ı Sacevi’nin Cemşîd ü Hurşid’ini de tercüme etmiş­tir.

Eserleri:

 1. Türkçe Dîvan (Elyazması halindedir. Halil Ersoylu, Cem Divanı’nı dil Özellikleri yönünden inceleyip bir doktora tezi hazırlamıştır. Eserin metin bölümü Tercüman 1001 Temel Eser dizisinde yayımlandı.), 2. Cemşîd ü Hurşîd (Farsça’dan tercüme olup elyazması halindedir.), 3. Farsça Dîvan (Elyazması halindedir). Bazı münşeat kitaplarında mektuplarına da rastlanır. [Cem’in hayâtı Turhan Tan (1935)