HAMMAMİ-ZADE İHSAN

(1885-1948)
Şair. Trabzon’da doğdu. Trabzon İdâdîsi’ni bitirerek (1901) aynı şehirde Türkçe ve tarih öğretmenliği yaptı. îmmâmi-zâde 1928’de İstanbul’a geldi. Trabzon’da Yüksek iktisat ve Tica­ret Mektebi’ni kurarak edebiyat dersleri verdi. İstanbul’da öldü. Edirnekapt Şehitliğî’negömüldü.
Mizahî şiir ve yazıları, fıkraları ile tanınmıştır. Tarih, bibli­yografya ve folklor konularında eserler vermiştir.
Eserleri: 1. Hamsi-nâme (1928,1972. Hamsi balığı ile Ka­radeniz folkloru hakkında), 2. Lâf Olsun Diye (Fıkralar), 3. Türk edebiyatı Numuneleri (H. Tevfik ve H. A. Yücel ile bir­likte, 1926). 4. Dîvan-ı İhsan (1928), 5. Bilmeceler (1930), 6. Baba Salim (1930), 7. Trabzon’da İlk Kitapçı Kitabî Hamdi Efendi ve Yayınlan (1947), 8. Rubaiyyât-ı Ömer Hayyam (1966). Şairin dil, folklor, halk edebiyatı ve dîvan edebiyatı İle ilgili yayınlanmamış pek çok eseri mevcuttur.