HATİBOĞLU

 (XV’inci asır)
Mesnevi şairi. Hayâtı hakkında fazla bilgi yoktur. Asıl adı Mehmed’dir. Honas kalesinde doğmuştur (Muhtemelen 1374’de). İznik medresesinde müderrislik yapmıştır. Mevle-vî’dir. 1451-1456 yılları arasında öldüğü sanılıyor.
Hatiboğlu çok sâde dil ile, sanat gayesi gütmeyen, dil ve kültür tarihi bakımından önemli olan eserler yazmıştır.
Eserleri: 1. Bahrii’l-hakayık [Dinî, öğretici bir eserdir. Bâzı âyetler açıklanır. 1409 da yazıldı. “Mefâilün mefâilün feû-lün” vezni ile yazılmış 1465 beyitlik mesnevî. Hacı Bektâş-ı Velî’nin Arapça mensur Makalât’ının manzum tercümesidir, f. H. Ertaylan bu mesnevînin tıpkı basımını bir önsöz ilâve­si ile yayımladı (1960). Tenkitli metni Esat Coşan tarafından hazırlandı ama bastırılmadı.] 2. Letaif-name [Mülk Sûresi’-nin Arapça mensur şerhinin Türkçe’ye manzum tercümesi­dir. Dinî, öğretici bir mesnevîdir. Klâsik mesnevî tertibine uyulmuştur. 1414’te yazılmıştır. Elyazması halindedir (Sü-leymaniye Hacı Mahmud Ef. Bl. No: 3326).] 3. Ferah-nâme [1426 yılında bitirilip Sultan II. Murad’a sunulmuştur. 100 hadis ve 100 hikâyeden meydana gelmiş dinî, didaktik bir mesnevi olup 6.000 beyit ihtiva eder. Arapça bir eserden ge­nişletilerek tercüme edilmişti. J. Nemeth tarafından ilk de­fa tanıtıldı (Das Ferah-nâme der Ibn Hatib, Le Monde orien-tal, 1959). Sonra F. Köprülü bir makale yazdı (Türkiyat Mec­muası, II).]