Nahifi

Divan edebiyatışairlerindendir, istanbul’da doğdu. Asıl adı Süley­man. Abdurrahman Efendi’nin oğludur. Önce Yeniçeri Kalemi’nde çalışmış, 1682’de memur olarak Mısır’a gitmiştir Iran elçisi Mehmed Paşa’nın yanında İran’a, Avusturya Elçi­si İbrahim Pasa’nın yanında da Avusturya’ya elçi katipliği görevi ile gitmiş, Şıkk-ı Sânî defterdarı iken İstanbul’da öl­müştür. Mezarı Topkapı dışında, Maltepe Caddesi üzerinde­ki mezarlıktadır.
Nahifi, Mevlananın Mesnevisini nazmen Türkçe’ye çe­virmesinden sonra tanınmıştır. Biri Hz. Peygamber’e yazdı­ğı naatler, gazeller ve rubailerden meydana gelen, diğeri ga­zellerden oluşan iki dîvânı vardır. Âşıkane gazellerinden in­ce hayalli, güzel ve sade dilli bir şair olduğu anlaşılıyor. Çok eser veren şairlerdendir.
Eserleri: 1. Dîvan, 2. Mesnevî Tercümesi, envâr, 3. Mevüdü’n-Nebi, 4. Hicretü’n-Nebl, 5. Ravzatü’s-safa, 6. Zuhurü’l-âhire, 7. Manzume-i Akaid, 8. Enfüsü’l-âfâk, 9. Mev’izatü’n-Nüfus, 11. Nasîhatü’l-Vüzerâ, 12. Tevhidi Hakk, 13. Mi’râciyye, 14. Faziletü’s-sıyâm, 15. Adâb-ı Tari­kat, 16. Mübâhase-i Kaza vü Kader, 17. Mecmua-i Resâll, 18. Risale-i Hıdriyye, 19. Risâle-i Hîkemiyye, 20. Kaside-i Bürde Tahmisi, 21. Bânet Suâd Tahmisi, 22. Kaside-i Lâmiyye Şer­hi, 23. Kasîde-I Emâllyye Şerhi, 24. Kaside-i Muradiyye Tah­misi. Manzum Mesnevi Tercümesi Amil Çelebioğlu tarafından yayımlandı (1967).