Özdemir Asaf (Halit Özdemir Arun)

Şiirlerinde insanın öteki insanlarla ve toplumla olan ilişkilerini ironik ve yergisel bir dille anlatmıştır. Sen-ben ikilemi şiirlerinde önemli bir kurgudur. Şiirlerinde sevgi, aşk, ölüm, ayrılık gibi temaları ele almıştır. Edip Cansever ve Behçet Necatigil’in üslubundan da etkilenen sanatçının son dönem şiirlerinde halk ve divan şiirinden kimi unsurları kullandığı görülür. Siyasete ve slogancı şiire hiçbir zaman yönelmemiş bir sanatçıdır.
Eserleri:
Şiir: Dünya Kaçtı Gözüme, Sen Sen Sen, Bir Kapı Önünde, Yuvarlağın Köşeleri, Benden Sonra Mutluluk, Nasılsın, Çiçekleri Yemeyin, Lavinia
Öykü: Dün Yağmur Yağacak
BAŞKA BİR KAYNAK:
Şâir. Ankara’da doğdu. Galatasaray ve Kabataş liselerin­de okudu. Hukuk, sonra da İktisat fakültelerine yazıldı ise de yarım bırakarak yazı hayatına atıldı. Tanin ve Zaman ga­zetelerinde çalıştı. Sanat Basımevi (1950) ile Yuvarlak Masa Yayınevi’nin kurucusudur (1955). Eserlerinde Asaf Özdemir imzasını kullanmıştır. İstanbul’da öldü.

Cumhuriyet dönemi şairlerindendir. İlk şiirlerini Servet-i Fünun / Uyanış ve Büyük Doğu dergilerinde yayımladı (1940-44). Daha sonra Varlık, Şadırvan, Kaynak, Yeditepe, Türk Di­li vb. dergilerde yazdı. Şiirde düşünceyi ön plâna alan, ses ve şekil unsuruna fazla değer vermeyen bir şâirdir. Âhenkten ve ince hayâllerden uzak, şiirden ziyade vecizeye ben­zer eserler vermiştir.

Eserleri:
Dünya Kaçtı Gözüme (1955), 2. Sen Sen Sen (1956), 3. Bir Kapı Önünde (1957), 4. Yuvarlağın Köşeleri (1961, vecizeler, etika), 5. Yumuşaklıklar Değil (1962), 6. Na­sılsın? (1970), 7. Çiçekleri Yemeyin (1975), 8. Yalnızlık Paylaşılamaz (1978). [92 şiiri To Go To adı ile Yıldız Moran tarafın­dan ingilizce’ye çevrilmiştir (1964).]