Ümit Yaşar Oğuzcan

Tarsus’ta doğdu. Eskişehir Ticaret Lisesi’ni bitirdi. Türkiye İş Bankası’nın çeşitli illerdeki şubelerinde memur, İdareci ve halkla ilişkiler müdür yardımcısı olarak çalıştı. 1977’de emekli oldu. İstanbul’da kendi adını taşıyan sanat galerisinin yöneticisi iken öldü.
Günümüzün popüler şâiri idi. Aşk, ölüm, ayrılık, özlem te­malarını serbest nazımla anlattı. Aruz İle yazdığı başarılı ru­baileri de vardır. Çok yazan şairlerdendi.

İlk basılış yıllarına göre şiir kitapları: 1. İnsanoğlu (1947), 2. Deniz Mûsikisi (1949), 3. Dillere Destan (1954), 4. Dolmuş (1955), 6. Aşkımızın Son Çarşambası (1955), 7. Bir Daha öl­mek (1956), 8. Kör Ayna (1957), 9. İki Kişiye Bir Dünya (1957), 10. Beni Unutma (Seçmeler, 1959), 11. Karanlığın Gözleri (1960), 12. Üstüme Varma İstanbul (1961), 15. Sevenler öl­mez (1962), 16. Clgan Gözler (1962), 17. Ötesi Yok (1963), 18. Hüzün Şarkıları (1964), 19. Bir Gün Anlarsın (1965), 20. Sad­razamın Sol Kulağı (1965), 21. Mlhrlbana Şiirler (1965), 22. Taşlar ve Başlar (1966), 23. Seni Sevmek (1966), 24. İnşallah-la Maşallah (1966), 25. Toprak Olana Kadar (1938), 26. Gö­bek Dâvası (1968), 27. Ben Seni Sevdim mi? (1968), 28. Halk­tan Yana (1969), 29. Aşk Mıydı O? (1969), 30. Önce Sen Son­ra Sen (1971), 31. Rubailer (1972), 32. Yalan Bitti (1975), 33. En Eski Yalnızlığımdır Aşk Benim (1978), 34. Acılar Denizi (Seçmeler, 1977), 35. Şiirle 40 Yıl (Seçmeler, 1982)